Glaucoom is ook bekend als groene staar. Het betreft een aandoening waarbij een verhoging van de druk in de oogbol zonder behandeling een gezichtsvelduitval geeft en uiteindelijk zelfs tot blindheid kan leiden.
Meestal kent het beginstadium van glaucoom weinig tot geen symptomen. Delen van het perifere gezichtsveld vallen uit wat door patiënten niet altijd wordt opgemerkt. Het centrale zicht blijft lange tijd nog intact.
Bij een acuut glaucoom met erg hoge oogdruk kunnen de volgende klachten optreden: pijn, lichtgevoeligheid, hoofdpijn, misselijkheid en braken.
Risicofactoren zijn familiale voorgeschiedenis van glaucoom, leeftijd, hoge bijziendheid, bepaalde geneesmiddelen, hart-en vaatziekten en Afrikaanse origine.
Bij onderzoek naar glaucoom voert de oogarts de volgende onderzoeken uit: pachymetrie / het meten van de dikte van het hoornvlies, oogdrukmeting, gezichtsveldonderzoek en aspect van de papil of oogzenuw.
Reeds verloren gegane delen van het gezichtsveld zijn onomkeerbaar en daarom dient een behandeling om erger te voorkomen. Om deze reden zou iedereen boven de 40 jaar, zeker als glaucoom in de familie voorkomt, regelmatig de oogdruk moeten laten controleren.
Behandeling van glaucoom is mogelijk met oogdrukverlagende druppels / medicatie.
Indien de druk hiermee onder controle is kan een toename van gezichtsveldverlies worden vermeden.
Als geneesmiddelen onvoldoende helpen kan de oogarts adviseren om de oogdruk te verlagen met gebruik van een laser.
Indien ook deze behandeling onvoldoende resultaat geeft, dan zal aangeraden worden om een operatie uit te voeren waarbij een stent wordt geplaatst in het oog om de afvloei van oogkamervocht te vergemakkelijken. Ook kan de oogarts ervoor kiezen een bijkomend afvoerkanaal aan te maken / trabeculectomie.