menu
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie wordt afgekort als “LMD”. LMD is een aandoening van het netvlies of de achterste bekleding van het oog. Deze laag bestaat uit visuele receptoren en zenuwvezels. De gele vlek of macula is het deel van het netvlies dat verantwoordelijk is voor de centrale gezichtsscherpte.
Bij LMD hopen zich afvalstoffen en vetstoffen op ter hoogte van de macula en ontstaan er pigmentverschuivingen. Eveneens kunnen er fijne bloedvaatjes groeien van slechte kwaliteit die gaan lekken. Hierdoor ontstaan bloedingen en vochtophopingen onder het netvlies.
Er bestaan twee vormen: droge LMD en natte LMD. Beide vormen gaan gepaard met een verminderde centrale gezichtsscherpte, donkere vlek in het midden van het beeld en vervormingen van het beeld of metamorfopsie.
Risicofactoren zijn: leeftijd, geslacht (vrouw > man), blanke ras, roken, voeding, zonblootstelling en erfelijkheid.
Onderzoeksmethoden bestaan uit: oogfundusonderzoek, OCT imaging (scan doorheen de lagen van het netvlies) en fluoangiografie (foto’s van het netvlies na het intraveneus inspuiten van een fluoresceïne kleurstof).
Behandeling
Droge vorm: vitaminesupplementen met Luteïne en Zeexanthine (AREDS 2 studie).
Natte vorm: anti-VEGF injecties in het glasvocht van het oog ingespoten om de groei van nieuwe bloedvaatjes tegen te gaan.
Door een verhoogde glycemie ontstaan afwijkingen ter hoogte van bloedvaatjes op het netvlies. De bloedvaten voorzien het netvlies van zuurstof en voedingsstoffen.
Bij niet proliferatieve diabetische retinopathie zijn er kleine uitzettingen van de bloedvaatjes te zien en treden kleine bloedinkjes op. Bij de gevaarlijke proliferatieve vorm zijn de bloedingen veel groter en worden grote delen van het netvlies onvoldoende voorzien van zuurstof / ischemie waardoor er nieuwvatvorming optreedt.
Door lekkage van bloedvaten kan vochtophoping ontstaan ter hoogte van de gele vlek, dit noemt men maculair oedeem.
Plots zichtverlies kan veroorzaakt worden door een bloeding in het glasvocht. In ernstige gevallen kan door tractie een netvliesloslating ontstaan.
Diabetische retinopathie en maculopathie geven een vermindering van de gezichtsscherpte en soms zwarte vlekken in het beeld.
Risicofactoren zijn: verhoogde bloedsuikerspiegel, hoge bloeddruk, hoge cholesterol, roken en onvoldoende lichaamsbeweging.
Met een oogfundusonderzoek na pupildilatatie met druppels, OCT imaging en zo nodig fluoangiografie kan deze aandoening in beeld worden gebracht.
Behandeling
Oppuntstelling van de glycemie met medicatie / insuline
Retinale laserbehandeling (PAN retinale laser of focaal maculaire laser / grid)
Intravitreale injecties met anti-VEGF of corticoïden
Door een vernauwing van een ader op het netvlies of door een bloedklontertje kan het bloed niet goed afgevoerd worden uit het oog. Hierdoor ontstaat een vertraging van de bloedstroom en gaan aders uitzetten door een verhoogde druk. Dit heeft tot gevolg dat bloeduitstortingen op het netvlies kunnen ontstaan. Eveneens kan door zuurstofgebrek ischemie ontstaan, waardoor oedeem of vochtophoping in de retinale lagen kan optreden. Een CVO/BRVO presenteert zich door een plots pijnloos visusverlies aan 1 oog of uitval van een gedeelte van het zicht.
Risicofactoren zijn: leeftijd, roken, hoge bloeddruk, verhoogde cholesterol, hyperviscositeit, diabetes en andere cardiovasculaire aandoeningen.
De onderzoeksmethoden bestaan uit: oogfundusonderzoek, OCT imaging en fluoangiografie.
Behandeling
Observatie
Intravitreale injecties met anti-VEGF of corticoïden
Retinale laser
Een embool kan een slagader op het netvlies afsluiten en dit resulteert in een plots pijnloos ernstig visusverlies aan 1 oog. Indien een bloedklonter komt vast te zitten in de hoofdslagader van het oog spreekt men van een centraal arteriële occlusie. Zit het klontertje in een aftakking van de hoofdslagader, dan is sprake van een zogenoemde takocclusie.
De schade die dit met zich meebrengt is vrijwel onherstelbaar doordat het netvlies ernstig zuurstofverlies heeft geleden. Bij zuurstoftekort van >90 minuten kunnen de verschillende lagen van het netvlies afsterven en ontstaat er blindheid van het oog. Slechts 10% van de patiënten heeft nog een gedeeltelijk herstel van het zicht.
Risicofactoren zijn: atherosclerose, roken, leeftijd, embolen, vasculitis, bloedstollingsstoornissen en collageen vasculaire aandoeningen.
Onderzoeksmethoden bestaan uit: oogfundusonderzoek, OCT imaging en fluoangiografie.
Behandeling
Verlaging van de oogdruk (paracentese, oogbolmassage en drukverlagende druppels)
Retinale laser bij neovascularisatie
Bij arteriële hypertensie kunnen afwijkingen ontstaan ter hoogte van de bloedvaten op het netvlies, vergelijkbaar met de afwijkingen bij diabetes.
Behandeling
Oppuntstelling van de bloeddruk met medicatie
Retinale laser
Intravitreale injecties met anti-VEGF
Ontstekingen van het oog en meer bepaald die ter hoogte van het glasvocht en het netvlies kunnen zichtverlies veroorzaken. In deze gevallen is fluoangiografisch nazicht noodzakelijk.
Behandeling
Antibiotica, Cortisonen, immunotherapie.
